- зэгуэчын
- а) (зэгуеч) перех. гл. разломить, расколоть что-л./ Зэгуэтхъын, зэгуэудын.ГъущI Iунэм пхъэбгъур зэгуичащ.б) (зэгуоч) неперех. гл. 1. лопнуть, треснуть/ Чэуэ зэгуэкIын, зэгуэудын.Стаканыр зэгуэчын.2. потрескаться/ Зэгуэтхъын, зэгуэудын (щIыгу, щIыфэ с. ху. ). Iэр зэгуэчащ.* Уэгъум ихьыжащ къэкIыгъэ псори, дэнэкIэ уплъэми щIыр зэгуэчащ. КI. А. Щхьэжагъуэу щыт кIарцхэр хыщIэжу зэгуочхэр. Щ. Хь.3. см. зэгуэудын б) 4.* {Фызым:} мы си гъунэгъужьыр. . зэгуэудынщ, алыхь, тIомпI жиIэу, зэгуэчынмэ, а гъуэлъыпIитIыр си пэшым щIэту илъагъумэ. Ш. А. Зырамыку иджыпсту зэхиха хъыбарым иригуфIэн хуея щхьэкIэ, хъийм икIауэ зэгуэчырт. Т. Хь.Зэгуэчу дыхьэшхын лопаться со смеху.Зэгуэчу пшэрын лопаться от жира, разжиреть.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.